Jakie są objawy cukrzycy? Na co zwrócić uwagę? Kiedy trzeba zgłosić się do lekarza? Cukrzyca to najszybciej i najsilniej rozprzestrzeniająca się choroba na świecie. Choruje na nią już ok. 420 mln osób, oprócz tego wiele osób nie ma diagnozy lub ma insulinooporność, z której jak wiemy już krótka droga do cukrzycy typu 2. 80% osób chorych na cukrzycę to osoby z typem 2, ich ciała nie produkują wystarczającej ilości insuliny by poradzić sobie z insulinoopornością. Jak wiadomo jest to skutek diety, która podnosi nam cukier we krwi, dietę pełną w węglowodany, brak aktywności, siedzący tryb pracy i częste posiłki. Nadmiar cukru upośledza pracę wątroby powodując jej stłuszczenie. Nieleczona cukrzyca prowadzi do wielu chorób, uszkodzenia wzroku, nerwów, nerek, naczyń krwionośnych i chorób serca.
Im szybciej zaobserwujemy u siebie objawy cukrzycy lub insulinooporności i przebadamy się pod okiem dobrego lekarza tym szybciej spowolnimy lub całkowicie cofniemy schorzenie. Zwiększy nam się poziom życia, spokój i będziemy po prostu żyć dłużej. Omówmy objawy cukrzycy.
Wczesne objawy cukrzycy
Badania profilaktyczne są najlepszym rozwiązaniem, aby wcześnie i szybko rozpoznać problemy z gospodarka cukrową. Problem z diagnozowaniem cukrzycy polega na tym, że jest rozpoznawana już jak jest w zaawansowanym etapie, a to dlatego że wczesne objawy cukrzycy można łatwo pomylić z codziennymi objawami zmęczenia, stresu i funkcjonowania w naszym obecnym środowisku. Objawy wczesne są różnorakie i mało specyficzne, choroba może rozwijać się nieujawniona przez wiele lat. Warto obserwować organizm i zgłaszać różne objawy lekarzowi rodzinnemu. Do wczesnym objawów cukrzycy możemy zaliczyć:
Ciągłe zmęczenie i senność
Przez stale utrzymujący się wysoki poziom cukru we krwi i wzrost oporności komórek na insulinę organizm nie potrafi wykorzystać krążącej w krwiobiegu glukozy – objawia się to zmęczeniem i sennością. Objawy nasilają się przede wszystkim po posiłku, senność po obiedzie jest jasnym sygnałem, że trzeba sprawdzić cukier we krwi. Duża dawka węglowodanów podanych w posiłku powoduje duży wyrzut insuliny i musi minąć trochę czasu, żeby w organizmie pojawiła się homeostaza cukru. W tym czasie organizm walczy z hiperglikemią.
Wahania nastrojów
Utrzymująca się w organizmie hiperglikemia może skutkować wahaniami nastrojów. Wyrzut insuliny, której zadaniem jest redukcja glukozy z krwiobiegu i dostarczenie jej do komórek, po jakimś czasie obniża cukier. Znów stajemy się głodni.
Pulsowanie w kończynach
W cukrzycy może dochodzić do zmian w mięśniach. Zdarza się, że osoby na wczesnych etapach cukrzycy mogą odczuwać pulsowanie w nogach i rękach. Są to łagodne bóle i mrowienia. Czasem występują przeczulice dotykowe, czyli miejsca na ciele, na których dotyk odczuwamy intensywniej. Często może to również wynikać z brakiem elektrolitów – magnezu i potasu. Badania wykazują, że osoby w insulinooporności i cukrzycy mają najczęściej niedobór tych minerałów.
Objawy cukrzycy – utrata masy ciała
Wzrost apetytu przy jednoczesnej utracie masy ciała może świadczyć o rozwoju cukrzycy i na pewno jest jej objawem. Ciało, które nie potrafi uzyskać energii z pożywienia, zaczyna wykorzystywać zmagazynowane zasoby tłuszczu i mięśni. Brak uczucia sytości, który może występować związany jest z insulinoopornością. Odczucie sytości u cukrzyków jest zaburzone. Utrata masy ciała przy cukrzycą typu 2 może występować w późniejszym stadium choroby, gdy trzustka przestaje już produkować insulinę. Waga w typie 2 rośnie, co jest spowodowane większą produkcją insuliny, która jest odpowiedzialna za odkładanie tłuszczu.
Polidypsja – nadmierne przyjmowanie płynów
Wzmożone pragnienie przy cukrzycy wynika z ciągłego i wysokiego stężenia glukozy we krwi. Organizm chcąc pozbyć się cukru we krwi, próbuje rozpuścić i wydalić glukozę. Skutkiem tego jest również wielomocz i wielokrotne korzystanie z toalety. Uczucie suchości w ustach też często towarzyszy tym objawom.
Infekcje i problemy ze skórą
Gorsze gojenie się ran, częste infekcje grzybicze i swędzenie skóry mogą być zaliczone jako objawy cukrzycy. Nieleczone i niekontrolowane schorzenie gospodarki cukrowej wpływa negatywnie na nasz układ odpornościowy. Sprzyja to rozwojowi infekcji. Wysoki poziom cukru jest idealnym środowiskiem dla grzybów i wirusów. Spada kondycja naczyń krwionośnych, skóra jest gorzej odżywiona, stąd problem z gojeniem się ran i zadrapań.
Późne objawy i powikłania cukrzycy
W zaawansowanym stadium objawy cukrzycy to już poważne schorzenia, które muszą być pod kontrolą lekarską. Często zagrażają już życiu, więc ważne jest ich poznanie i leczenie.
Uszkodzenie nerek
Nerki i tzw. nefropatia cukrzycowa jest najczęstszą przyczyną dializoterapii, którą trzeba rozpocząć w powikłaniach cukrzycowych. Są to zmiany strukturalne i czynnościowe spowodowane przewlekła hiperglikemią w organizmie. Prowadzi do niewydolności nerek i skutkiem tego jest uszkodzenie naczyń krwionośnych i zakończeń nerwowych w nerkach.
Objawy cukrzycy – stopa cukrzycowa
Zespół stopy cukrzycowej jest ciężkim powikłaniem cukrzycy. Podobnie jak przy uszkodzeniu nerek wysoki poziom cukru przez długi czas jest przyczyną tego schorzenia. Następują zmiany miażdżycowe w obrębie stóp i podudzi. Wywołane są najczęściej przez niedokrwienie i niedotlenienie tkanek. Na podeszwowej stronie stopy bardzo często występuje deformacja i owrzodzenie. Skóra staję się przesuszona i zaczyna się łuszczyć. Stopa cukrzycowa pojawią się najczęściej u osób, które długo chorują już na cukrzycę. Najcięższą konsekwencją jest amputacja.
Zawał serca
Zamknięcie tętnic wieńcowych i niedokrwienie części serca to zawał serca. Najczęściej spowodowany miażdżycą. Miażdżyca to zjawisko odkładania się złogów cholesterolu na tętnicach. Osoby chorujące na cukrzycę mają większe ryzyko zawału, z pewnością jest spowodowane podwyższonym stężeniem cukru we krwi, który sprzyja zwiększonemu odkładaniu się cholesterolu na ścianach tętnic. Rozwijają się tzw. blaszki miażdżycowe, które z biegiem czasu zamykają całkowicie światło naczyń krwionośnych, prowadząc do zawału.
Cukrzyca to choroba, która atakuje nerwy obwodowe. Skutkuje to tzw. neuropatią cukrzycową. Objawia się to zmniejszonym odczuwanie bólu, co przy zawale powoduje dużo mniejsze odczuwanie bólów zawałowych. W momencie zawału osoby z cukrzycą zaawansowaną mogą nie odczuwać go wcale i w konsekwencji nie rozpoznać zawału. Objawy zawału są nieprzyjemne, ale alarmują i ostrzegają. Dzięki nim i szybkiej interwencji lekarzy można uniknąć trwałych konsekwencji ataku serca. Przechodząc do cukrzycy i występującej często neuropatii czuciowej, bardzo często zawał u zaawansowanego cukrzyka kończy się śmiercią.
Udar mózgu
Zależność od insuliny i cukrzyca jest istotnym czynnikiem ryzyka udaru mózgu. U osób z cukrzycą wzrasta ryzyko udaru i związanych z nim powikłań, poza tym ryzyko wystąpienia udaru jest często aż sześciokrotnie wyższe niż u osób zdrowych. Przyczyną udaru są zmiany w naczyniach krwionośnych, najczęściej dochodzi to niedokrwienia, gdzie niedostateczny dopływ krwi do mózgi powoduje jego udar. W tym przypadku najczęściej przyczyną są chorobowo zwężone i zamknięte tętnice, w skrócie cukrzyca przyspiesza rozwój miażdżycy i udaru mózgu.
Retinopatia cukrzycowa
Bez wątpienia długo utrzymujący się wysoki poziom glukozy we krwi przy cukrzycy, może doprowadzić również do uszkodzenia naczyń krwionośnych w siatkówce oka. Retinopatia jest powikłaniem cukrzycy, czynnikami ryzyka jest też zaćma. Wysoki poziom cukru i wysokie ciśnienie tętnicze, powoduje większy przepływ krwi, dochodzi do pogrubienia błony gałki ocznej, co przy zmianach miażdżycowych związanych z cukrzycą prowadzi do retinopatii. Do najczęstszych objawów można zaliczyć:
- obrzęki siatkówki oka,
- nieostre widzenie,
- słabe widzenie w ciemności,
- tworzenie się nowych naczyń krwionośnych na siatkówce oka.
Retinopatia cukrzycowa jest powiązana z cukrzyca, ale prowadzi do groźniejszych powikłań, powiązanych głównie z rosnącymi wewnątrz siatkówki naczyniami krwionośnymi, które mogą pękać i krwawić. Krwotok do ciała szklistego oka, powoduje że w polu widzenia zaczynamy widzieć plamy. Czasami krew może rozlać się na całe oko, wtedy tracimy wzrok i pole widzenia. Oprócz tego dochodzi jeszcze jaskra, która może całkowicie uszkodzić wzrok i spowodować ślepotę.
Obraz Myriam Zilles z Pixabay
Zdjęcie autorstwa Gustavo Fring z Pexels